zondag 27 juni 2010

Molkwerum

22 juni 2010

Midweekje Molkwerum 

dinsdag 22  t/m zaterdag 26 juni 2010


Waarom denk men dat Friezen stug zijn? 
Wij komen deze week alleen maar aardige locals tegen.  
Op dinsdag kopen we kaartjes bij het VVV 
voor een boottocht vanaf de kade van Stavoren.


Woensdag bij aankomst zijn Anja en ik 
de enige gasten, 
samen met een echtpaar uit Noord-Holland. 
De schipper heeft er plezier in en vaart
 uit met slechts vier passagiers.

Hij vertelt in de ruim twee uur durende 
rondvaart enthousiast over de geschiedenis 
van het land, de schepen en fauna. 
Hoe een  ‘smient ‘ eruit ziet 
ga ik thuis wel opzoeken. 
Ik kan maar 1 feitje per lezing onthouden.


In de folder lazen we met veel voorpret dat
 trekzakmuziek aan boord is.  
Dat gaat niet gaan lukken
onder het sturen van het schip.  
Maar de schipper geeft  – na het verlaten van de haven - 
het stuur over aan de mannelijke passagier.
Ik zie een bekende tas
met trekzak te voorschijn komen. 
We zingen met zijn vijven uit volle borst.
Ik probeer mijn eerst geleerde walsje te spelen!
 Op het Morrameer in de buurt van Hemelum 
kijkt niemand daar van op.

Weer terug in het huisje mis ik 
de kaart met de fietsknooppunten. 
Misschien  op de bank aan boord laten liggen? 
Ik waag een telefoontje aan met Wiepke Wierda. 
Nee hij heeft de kaart niet gevonden.
Een paar uur later belt hij terug. 
Hij belooft de andere dag de kaart
 in de brievenbus te doen.
Op woensdag belt hij nog een keer.
Hij staat voor de deur.
In welke brievenbus?
In het huisje naast de gele auto?
Wat een service!
En dat voor een tochtje voor zes euro per persoon.


Dat er ook ‘vreemde vogels’ zijn in Friesland
 is een ervaring op zich.
 Vanaf Workum zien we een oudere dame en een jonge vrouw
met de fiets uit een klaphekje komen.
Kunnen we zo naar Hindeloopen fietsen?
'Ja hoor dat kan'; is het antwoord.
 En van Hindeloopen zo langs de kust
naar Molkwerum en Stavoren.
Dat kllinkt ons bekend in de oren.
Gisteren hebben we het pad Stavoren Molkwerum
gefietst tussen de schapen.

Nu komen we echter na het klaphek
een groot hek tegen dat op slot is. 
Tjaa wat nu?
De dames waren toch duidelijk geweest.
En we zien fietssporen.
Met veel kracht tillen we onze fietsen over het hoge hek.
Lichtelijk verbaast hoe het die dames gelukt was
om deze inspanning te leveren.
Heb je eenmaal je fiets erover
moet je ook nog je stramme benen
over het met stront besmeurde hek slingeren.

En ja hoor,  na een paar kilometer weer een hek op slot.
 En overal blatende en schijtende schapen.
Weer helemaal terug in die hitte?
Het volgende plan komt in ons op,
eerst mijn fiets erover en ik ga kijken
hoeveel hekken er nog komen.
Dat zijn er twee.
 Terug fietsen is geen optie.
 Dan nog maar een keer – de onhandig aan te pakken – rijwielen
over het hek zien te krijgen.
(De fietsen op een later moment op het fietsenrek van de auto tillen
bleek na deze ervaringen een peulenschilletje).
  Na het laatste hek komen we in de bewoonde wereld.

Het is geweldig leuk om de diverse musea te bezoeken in de schilderachtige plaatsjes.
En kleurrijke galeries met moderne kunst,
 in plaats van het bekende hindelooper schilderwerk
en Workums aardewerk.

‘s Avonds worden we op het dorpsplein verrast
door een openlucht concert van de plaatselijke fanfare
die ontroerend mooi spelen.

  Het werd een vakantie met volop zon,
heerlijk op het water, op de fiets,
met bijzondere muziek en twee familiebezoekjes.
Op vrijdag in Groningen, waar Jantine en Alex
heerlijk voor ons kookten en op de terugweg
(zaterdag ) zorgde Roeland met zijn mama
voor een biologisch stamppotje met andijvie uit de schooltuin.
Maar voordat we richting Hellevoetsluis gingen slapen we bij
we bij Henny Meutgeert  in een prachtige Giethoornse boerderij.

Zij maakt voor ons een ontbijt
met aardbeien uit de tuin, zelfgemaakte jam en een gekookte eitje.
Het bed is krap onder de schuine wand,
maar de locatie zo midden in Giethoorn maakt veel goed.
Ik ben nog nooit in Giethoorn geweest en verbaas me over het toerisme.
  Het lijkt een openlucht museum.  
Ook hier weer een heerlijke boottocht  met de flora en de fauna.
O jeee…. wat heb ik onthouden? O ja een egelskop……


Geen opmerkingen:

Een reactie posten